Hüzün Nedir

Hüzün nedir dostlar bilir misiniz?
Hüzün, yuvasından,düşen bir kuştur.
Hüzün,bir neşeye ulaşmak için
Devamlı çıkılan bitmez yokuştur.

Hüzün,ayrılıktır,kavuşmamaktır
Hüzün,gurbet elde siyah gecedir
Hüzün,yaslı gönül,konuşmayan dil
Suskun dudaklarda,iki hecedir.

Hüzün,karlı dağdan kopup gelen çığ,
Hüzün,bakmasını bilmeyen gözdür.
Hüzün,laf söyleyen yobaz hödüğün
Dilinden dökülen manasız sözdür.

Hüzün,yağmalanmış arı kovanı
Hüzün,bal yapmayan tembel arıdır
Hüzün,renk renk açan bir gökkuşağı
Mavi,yeşil,erguvan ve sarıdır.

Hüzün,tek kumrudur ağaç dalında
Hüzün,bir buhardır,sistir,dumandır
Hüzün toplulukta, kalabalıkta
Yalnızlık duyduğun bir kısa andır.

Hüzün, göz yaşıdır gül yanaklarda
Hüzün, çisil çisil yağan yağmurdur
Hüzün,yoktan yere dosta atılan
Çıksa izi kalan,balçık,çamurdur.

Hüzün,sonbaharda yaprak dökümü
Hüzün,yollarımı kapayan kıştır
Hüzün,bir ceylanın zalim avcıya
Yolladığı acı,masum bakıştır.

Hüzün,beş yaşında su satan çocuk
Hüzün, parasızlık ve yoksulluktur
Hüzün,din imanı bir yana atıp
Menfaat peşinde kula kulluktur.

Hüzün,gece gündüz kapıyı çalan,
Hüzün,istenmeden gelen misafir
Hüzün,bulduğunu kabul etmeyen
Gönüllerde pastır,ellerde kirdir.
Kemal Eyüpoğlu

Ben, Hüznü Sevdim

Siz, hiç hüzün meyvaları topladınız mı kurumuş dallardan,
Hiç hüzün yağdırdı mı bahar yağmurları sizin bahçelerinize?
Ya da, hüzün şarkıları dinlediniz mi
Kumsalda sönen dalgaların sesinden?
Hiç nem vurdu mu gözlerinize
Kırık bir telekle, dökülmüş darılar yadigâr kalmış
Boş bir kuş kafesinden? ...

Ben, her akşamüstü, güneşle beraber kaybolurum
Hüzün rengi bulutların ardında,
Trenler, hasret kokan hüzünler taşır bana düdük düdük,
Sigaramın her nefesinde, hüzün çekerim çiğerlerime,
Hüzün kokar benim karanfillerim, güllerim,
Düşlerimde hep hüznü okşar,
Senin ellerin diye,ellerim...

Benim şiirlerimde, sevdâlarımda, gözlerimde hep hüzün var,
Yüreğimi dağlar durur sönmeyen bir kor gibi hüzün
Ve her hercâi menekşede
Bana bakan
Mahzun yüzün......

Ünal Beşkese